update 28 september 2008

Alweer tijd voor de terugreis. Wat gaat de tijd snel. We hebben ervan genoten!
Nadat we uit Dawson City zijn vertrokken, zijn we over de Top of the world Highway op weg gegaan naar Chicken en Tok. Wat een geweldig mooie weg is dat. Ook onverhard met veel
stijgen en dalen. Zeker de moeite waard. De foto's zijn nog niet klaar, dus kan ik nu niet tonen.
Ons laatste doel is Haines in Alaska. Daar waren we vorig jaar ook en dat was ons goed bevallen. Daar stroomt de Chilkootriver in zee en ook hier komen de zalmen terug om kuit te schieten. Daarom kun je ook hier weer beren zien die komen vissen.
Het is hier wel wat anders dan in Hyder, omdat hier geen rangers zijn. Je moet dus erg goed opletten dat er geen beer uit de rivier komt en naar je toeloopt, omdat hij in het achterliggende bos wil komen. Soms voor mij wel stressen. Ik heb best vaak klaar gestaan met de pepperspray in de hand. Gelukkig nooit nodig gehad!
We hebben en geweldig veel gezien en ontzettend genoten. Ik heb vooral van de beren de foto's voor deze update uitgezocht.



Deze kleine cub hebben we vaak gezien samen met zijn moeder. Hij is zo schattig. Hij moet allesnog leren. Valt van rotsen, springt in de rivier en wordt dan met de stroom meegenomen en jaagt achter de vogels aan. Zijn haartjes staan alle kanten op. Ik noem hem Hairy Bear.
Op de foto kijkt hij nieuwsgierig naar het groepje mensen wat daar staat.

Deze beer loopt langs de oever van de rivier op zoek naar een lekkere zalm!

Deze beer was erg geirriteerd door de mensen die naar hem stonden te kijken en hem in de weg stonden, zodat hij niet terug kon de bossen in. Beren zijn hier niet zo agressief, omdat er voldoende voedsel voor ze is en zullen daarom niet zo snel aanvallen. Toch is het zaak om ze de ruimte te geven. Helemaal zonder risico sta je daar niet, want het is en blijft een wild dier.

Zomaar een portret!

Deze twee beren hebben duidelijk een familieband. Beren leven namelijk niet in groepjes, dus als ze elkaar tegen komen geldt meestal, dat de sterkste blijft en de ander vlucht. We hebben dat vaak gezien. Deze twee jonge beren, waarschijnlijk een jaar of 3 oud, speelden met elkaar voor het oog van onze camera's. Wat een belevenis!

Op weg terug naar Haines Jucktion zag Arthur opeens deze hawkowl in de boom, terwijl ik naar het toilet was. Heb nooit zoveel haast gehad om eruit te komen. Man, wat geweldig! Hij bleef ook nog gewoon zitten terwijl wij probeerden dichter bij te komen.



Op het ogenblik zitten we in een hotel in Whitehorse. We blijven hier twee nachten. Morgenochtend, maandag, om 7 uur vertrekt ons vliegtuig uit Whitehorse. We komen dan twee en een half uur later aan in Vancouver, waar we ongeveer 8 uur moeten wachten op het vliegtuig dat ons naar Londen brengt.