Friday 5 September 2008

update 4 september 2008

Hallo lieve allemaal,

Weer in Whitehorse aangekomen wil ik jullie even laten meegenieten van een paar foto's die ik heb kunnen maken. Deze bold- eagle kwam naar de waterkant om een beetje water uit the fish-creek te drinken en vond daar opeens een grote dode zalm. Het was geweldig om te zien hoe deze vogel zo'n grote vis naar de kant sleepte. Onvoorstelbaar. Terwijl we stonden te kijken heeft hij ongeveer een halve zalm opgegeten.




Toen we in Hyder een klein wandelingetje maakten naar het haventje toe, zag Arthur opeens drie otters zwemmen. Hoewel we altijd met een camera lopen.......deze keer dus niet. We hebben er eerst een poosje naar staan kijken en zijn toen snel naar de auto gelopen om de camera's te halen. We hadden niet veel hoop om ze nog te zien, maar ja proberen kan geen kwaad en jawel,
dit is het resultaat. Het was een moeder met twee jongen. Het grappige was dat ze totaal niet bang waren, dus we hebben genoten van hun spel. Geweldig!!





Hoe aanhankelijk is dit stel




Deze kleine otter roept om zijn moeder die even weggezwommen is.





Hier even een grizzly in the fish-creek in paniek op zijn achterste poten omdat hij onraad ruikt. Beren zijn altijd erg op hun hoede voor een soortgenoot die sterker en groter is. Ik vond het stressen en was bang voor een gevecht. Gelukkig hoorden we van de rangers, dat het zijn zusje was.
Dat was dus een happy ending. Deze cubs zijn ongeveer 3 jaar oud en moeten het voor het eerst zonder hun moeder doen. Dat is best moeilijk, want vissen is voor hen erg moeilijk. Deze heeft uiteindelijk een vis gevangen.(meestal eten ze de resten van wat de andere beren hebben laten liggen ). Nadat ze samen in de bosjes waren verdwenen kwam er een andere grote grizzly aan. Dit bleek de moeder te zijn. De cubs hoorden we alles vertrappend met een reuze kabaal wegvluchten. De moeder heeft hen eerder verstoten omdat ze op eigen benen moeten leren staan en is dus wel degelijk gevaarlijk voor ze.






Deze vos kwamen we tegen op weg naar Whitehorse. Het was duidelijk dat hij op voedsel wachtte. Wij werden er triest van, dat zelfs in de wildernis de dieren gewend raken om gevoed te worden. Hij was ook mank aan 1 pootje. Ik had hem zo wel op willen pakken en meenemen.
Was ik waarschijnlijk flink gebeten. We weten niet precies wat voor soort vos dit is, maar vermoeden een rode vos, maar dan in een donkere versie.






Op de weg naar Whitehorse doen we een camping aan het Boya Lake aan. Aanvankelijk hebben we het plan om hier 2 dagen te blijven. Toen we uitstapten kwam er een man naar ons toe met de mededeling dat de vorige avond een grizzly-beer 2 caravans had aangevallen. Hij had zich eerst staan schuren met zijn rug tegen de zijkant en vervolgens geprobeerd de raampjes van zowel de camper als de cabine van de auto en het deurtje van de camper open te krijgen. Er stonden overal krassen van zijn poten op. Uiteindelijk heeft de beheerder van de camping hem weggejaagd door met een geweer schoten in de lucht te lossen. Nou..... het was al erg laat en de volgende camping lag minstens 100 km verderop, dus we besloten dapper te zijn en te blijven.
Arthur heeft de camper heel slim neergezet, zodat we aan twee kanten moeilijk bereikbaar waren vanaf de grond. Verder hebben we de pepperspray binnen handbereik gelegd, onze patronenpen en hebben we de bijl uit de auto gehaald. Het is namenlijk voor een beer niet zo moeilijk in een caravan te komen. De anderen hadden ons gewaarschuwd dat als we wat hoorden, we een hoop kabaal moesten maken, zodat we elkaar konden helpen. Nou ik heb wel meteen besloten, dat we hier geen twee nachten bleven staan. Er is gelukkig niets gebeurd,omdat de beer waarschijnlijk de nacht daarvoor goed geschrokken was van de schoten. maar je wordt wel weer met je neus gedrukt op het feit dat je gewoon in de wildernis bent.

Nou dit is het dan wel voorlopig. We zullen waarschijnlijk voorlopig niet snel internet hebben. We hebben besloten om in Yukon te blijven en naar het noorden te gaan. De eerste echte stad? is Dawson City en dat ligt honderden km hier vandaan. De campings die we tegenkomen hebben welhaast zeker geen internet.

Heel veel groeten. Carla

1 comment:

Anonymous said...

Hey lieve mams,

heel erg onder de indruk van je foto's :) ik ga mijne maar weggooien denk ik...
Hoop dat alles voorspoedig verloopt, en je niet te gevaarlijke dingen aan het doen bent (hm, wie is nou hier den moes he...)
Met mij gaat het oke, mis Skye ontzettend en wat eenzaming hier maar komt goed. Ben de grote stad helemaal niet meer gewend en mis het iedereen te kennen enzo... soms spijt dat ik weg ben gegaan :(
Morgen ga ik naar de highland games in Pitlochry. Ruth is daar ook en wat mensen die in de Edinburgh hostels werken. ben benieuwd :)
groetjes beide van Ewan trouwens!
hou van jullie
zorg goed voor jezelf

xx
Yu